Κυριακή 13 Μαΐου 2012


ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΚΟ ΤΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ ;

Ήρθε η ώρα που όλοι περιμέναμε.
Θα μπορούσε να αποτελεί την πρόταση κλειδί, σε ένα φθηνό διαφημιστικό μήνυμα περιφερειακού σταθμού. Βουλευτικές εκλογές, Μάης 2012.

Ο ‘’κυρίαρχος’’ λαός ξανά στο προσκήνιο.
Είναι ο ίδιος λαός, πού δύο χρόνια τώρα κατηγορείται για τεμπελιά, ανοργανωσιά, για κλοπές και φαγοπότι, ανευθυνότητα και ιδιοτέλεια.

Ο ίδιος λαός, που δύο χρόνια τώρα, του αφαιρούν, με μαφιόζικες μεθόδους , το δικαίωμα στη ζωή. Τώρα, και μέχρι την Κυριακή των εκλογών, ξαναγίνεται υπεύθυνος, συνετός, με ώριμη σκέψη και καθαρό μυαλό, για να μπορέσει να εκφράσει ελεύθερα και δημοκρατικά το ύψιστο καθήκον του. Να γίνει ακόμη μια φορά ψηφοφόρος. ‘’Και από Δευτέρα πάλι πίκρα και σκοτάδι.’’

Βουλευτικές εκλογές, Μάης 2012
Στήθηκε πάλι ο εκλογικός μπερντές που ελπίζουν ότι θα εκτονώσει την οργή και όχι την αγανάκτηση του λαού και πιστεύουν ότι θα επικυρώσει παλιές και νέες παρανομίες. Έφτασε η ώρα, που η εκλογική διαδικασία χρησιμοποιείται ως το έσχατο εργαλείο όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι του πολιτικού – οικονομικού συστήματος. Όταν οι απειλές, οι  εκβιασμοί, τα ληστρικά μέτρα, η καταστολή και η τρομοκρατία, δεν είναι αρκετά για να κάμψουν την αντίσταση, έρχεται η ώρα του καρότου. Την άθλια ζωή που μας ετοιμάζουν για τις επόμενες δεκαετίες τη θέλουν ‘’δημοκρατικά’’ επικυρωμένη. Ώστε ‘’καθαροί’’ να συνεχίσουν την ίδια πολιτική. Ταυτόχρονα, με τον ίδιο τρόπο, αφαιρούν από το λαό κάθε νομιμοποίηση μελλοντικής αντίδρασης του: « …μας ψήφισε ο λαός, υπάρχει νωπή λαϊκή εντολή, αφήστε μας να κάνουμε την δουλειά μας…».

Από την Κική και την Κοκό τι να διαλέξω;
Πηγαίνοντας κάποια Κυριακή σε ένα δημόσιο κτίριο, βάζοντας ένα σταυρό και κάνα δύο υπογραφές, είναι πιθανό με τόσο απλοϊκές κινήσεις να αλλάξει κάτι; Το ερώτημα που κυριαρχεί στη σκέψη των ψηφοφόρων. Το σύστημα όμως και η δημοκρατία του, που ποτέ δεν έχει αδιέξοδα, έχει έτοιμη την απάντηση- πρόταση. Κυρίαρχο ρόλο αυτήν την περίοδο παίζει η αντί-μνημονιακή ρητορική με τον λεγόμενο αντί-μνημονιακό χώρο να έχει αυξηθεί σε κόμματα ή ομάδες που ζητούν την ψήφο μας. Έστησε το τελευταίο διάστημα πολιτικά αναχώματα, δημιούργησε τις χρυσές εφεδρείες του, αφού οι αφέντες μας ΔΝΤ- Ε.Ε – ΕΚΤ ήταν κατηγορηματικοί: « Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, το πρόγραμμα θα εφαρμοστεί ».

Και η αριστερά, αυτή η ‘’πολύφερνη νύφη’’, που όλοι την αγαπούνε, αλλά  κανένας δεν θέλει να παντρευτεί; βλέπει αυτές τις εκλογές σαν τη μοναδική ευκαιρία να αυξήσει την κοινοβουλευτική της δύναμη, είτε θολώνοντας τα νερά για να ψαρέψει ψήφους επιδιώκοντας την κυβερνητική εντολή, είτε υποσχόμενη ότι με την ιδεολογική της καθαρότητα, θα αποτελεί εγγυημένη αντιπολίτευση.

Με τον εφιάλτη του φασισμού να επανέρχεται, από την κερκόπορτα που του άφησε ανοιχτή το πολιτικό σύστημα, με τα βάρβαρα μέτρα που θα μας φορτώσουν από την επόμενη των εκλογών και με ένα κράτος που οπλίζεται με κάθε τρόπο απέναντι στο λαό, η απάντηση μας βρίσκεται στο δρόμο, μέσα στους σκληρούς ταξικούς αγώνες ενάντια στο σάπιο σύστημα και τις αντιλαϊκές τους πολιτικές και όχι στις εκλογικές τους αυταπάτες. Γιατί ‘’αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο θα ήταν παράνομες’’ (Emma Goldman).




Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ
126 χρόνια από την απεργία που κήρυξαν οι εργάτες του Σικάγο τον Μάη του 1886. Το 8ωρο ήταν η βασική τους διεκδίκηση. Μετά από συγκρούσεις 7 ημερών το αμερικανικό κράτος στοχοποιεί 6 αγωνιστές ως υποκινητές και αργότερα θα τους εκτελέσει. Το εργατικό κίνημα όμως αντί να πτοηθεί, εξαπλώνεται, θέτοντας τις βάσεις  για πολύ σημαντικούς  αγώνες και κατακτήσεις τις επόμενες δεκαετίες.
76 χρόνια και από τα γεγονότα του Μάη του 36 στην Θεσσαλονίκη, όπου η πρωτομαγιάτικη απεργία παρέλυσε την παραγωγή σε όλους τους κλάδους και  πραγματοποιήθηκαν ογκώδεις διαδηλώσεις των εργατών εναντία στην ανέχεια, την εξαθλίωση και την εντατικοποίηση της δουλειάς. Η τότε κυβέρνηση συνεργασίας, επιτέθηκε άγρια στους διαδηλωτές(υπουργός δημοσίας τάξης ήταν ο μετά από τρεις μήνες δικτάτορας Μεταξάς). Δολοφονούνται δυο απεργοί από την αστυνομία. Η κηδεία τους την άλλη μέρα, μετατρέπεται σε άγρια διαδήλωση που σημαδεύτηκε από άλλους 4 φόνους απεργών.  Δεν μπορούσε να εκφραστεί πιο ρητά αυτή η σύγκρουση συμφερόντων. Από την μια οι έχοντες εξουσία, που προσπαθούσαν να αποφύγουν την κοινωνική αποσταθεροποίηση, από την άλλη η εργατική τάξη που πάλευε για κοινωνική αλλαγή!
Πόσα πράγματα άραγε φαίνονται να είναι ίδια; Πως είναι δυνατόν μετά από τόσες δεκαετίες, να δείχνει όμοιο το ρήγμα που διαπερνά αυτή την κοινωνία της  αδικίας και της εκμετάλλευσης, το ρήγμα που χωρίζει αυτούς που παράγουν τα πάντα, τους εργαζόμενους, με αυτούς που τα καρπώνονται ,τα αφεντικά; 
Ανεξάρτητα όμως αν για πολύ καιρό μεγάλα κομμάτια των εργαζομένων ξέχασαν ότι το σύνολο των δικαιωμάτων τους είχαν κατακτηθεί από εκείνους τους αιματηρούς αγώνες του τότε, σήμερα είναι που το διακύβευμα αυτό βγαίνει πιο επιτακτικά στην επιφάνεια. Σήμερα είναι που εξαπολύεται η μεγαλύτερη επίθεση που έχει κάνει το Κράτος και το Κεφάλαιο τις τελευταίες δεκαετίες, στο σύνολο της κοινωνίας. Στη σημερινή συγκυρία, και απέχοντας λίγες μέρες από τις εκλογές, οι πρωτομαγιάτικες εξεγέρσεις να απαντήσουν στις εκλογικές αυταπάτες και τους ‘’σωτήρες’’ κάθε χρώματος.
H ταξική πάλη δεν περιορίζεται μόνο στην παρουσία σε μια απεργιακή διαδήλωση. Απαιτεί καθημερινές μάχες στους χώρους δουλειάς, την γειτονιά , στις πλατείες και σε κάθε κοινωνικό πεδίο. Αναμφισβήτητα, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που τόσα χρόνια μετέτρεψε τα σωματεία σε μικρά κοινοβούλια και απλές δεξαμενές ψηφοφόρων, έχει τεράστια ευθύνη για την σημερινή κατάντια του εργατικού κινήματος. Οφείλουμε να αντιπαρατεθούμε με σθένος, απέναντι στους εργατοπατέρες, να προωθήσουμε την  αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση παντού, να ξαναζωντανέψουμε τα σωματεία, να τα κάνουμε πεδία ουσιαστικής ζύμωσης και εργαλεία διεκδικήσεων και αγώνων. Ενάντια στην μιζέρια και την υποχωρητικότητα, να οξύνουμε την αντιπαράθεση με το κράτος και το κεφάλαιο, παλεύοντας όχι μόνο για το τώρα, αλλά και για μια κοινωνία δίκαιη, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οι αγώνες του χτες σηματοδοτούν τις πρωτομαγιές και τις εξεγέρσεις του σήμερα και προτάσουν:

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
1η ΜΑΗ ΠΟΡΕΙΑ,
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΡΤΑΣ, 10.00 πμ

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 30 ΜΑΡΤΗ 8:00 Μ.Μ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΙΛΚΙΣ

Βγαίνουμε στο δρόμο γιατί διεκδικούμε τη ζωή μας !
Ζούμε αυτές τις μέρες μια ακόμη παράσταση των ΄΄σωτήρων΄΄ μας.
΄΄Έσωσαν΄΄ τον 13ο και 14ο μισθό την ώρα που καταργούσαν τον 12ο,τον 11ο, τον 10ο
΄΄Αγωνίστηκαν΄΄ για τις συντάξεις ενώ ταυτόχρονα πετσόκοβαν τις επικουρικές…
΄΄Μάτωσαν΄΄ για το συμφέρον μας, ετοιμάζοντας το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας…
΄΄Μόχθησαν΄΄ για την ανάπτυξη, υπογράφοντας νέα φοροεπιδρομή…
΄΄Νοιάστηκαν΄΄ τους ανέργους, όταν οδηγούν χίλια νέα άτομα κάθε μέρα στις ουρές του ΟΑΕΔ, για το επίδομα ελεημοσύνης…
Και η παράσταση κλείνει, όπως πάντα, με το γνωστό εκβιασμό: «Υποταγή ή χρεοκοπία ;»
Η αλήθεια είναι ότι προσπαθούν να σώσουν τα τομάρια τους, να διαχειριστούν τη δικιά τους χρεοκοπία, αδιαφορώντας που οδηγούν όλο το λαό στην εξαθλίωση.
Απαιτούν την άνευ όρων παράδοση, στις άθλιες επιταγές του διεθνούς συνδικάτου του εγκλήματος ΔΝΤ – ΕΕ– ΕΚΤ. Η ιδεολογική τους τρομοκρατία σε συνεργασία με τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης είναι το ένα όπλο που διαθέτουν και όταν αυτό δεν είναι αρκετό,καταφεύγουν στην κρατική καταστολή με τόνους χημικών, με αστυνομικές θηριωδίες,προσαγωγές συλλήψεις διαδηλωτών.
Για να ολοκληρωθεί η αλητεία τους, το επόμενο διάστημα, στήνουν το σκηνικό των εκλογών. Θέλουν, μ΄ αυτό τον τρόπο, να σπάσουν απεργίες, διαδηλώσεις, αντιστάσεις και να στρέψουν τις ελπίδες του λαού για τη λύση των προβλημάτων του, στις εκλογές. Για μια ακόμα φορά ο «κυρίαρχος λαός», να εκφραστεί «δημοκρατικά» με την ψήφο του. Η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση θα αποτελέσει την κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Γιατί απλά, οι εκλογές δεν αλλάζουν τους ταξικούς συσχετισμούς. Αυτοί διαφοροποιούνται στα πεδία των ταξικών αγώνων και συγκρούσεων, στις αντιστάσεις και μάχες που δίνει καθημερινά ο λαός για την υπεράσπιση της ίδιας του της ζωής.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.Χιλιάδες λαού και εργαζόμενοι επιλέγουν το δρόμο της αντίστασης και του συλλογικού αγώνα. Όπως οι απεργοί χαλυβουργοί για περισσότερο από τέσσερις μήνες, όπως τόσοι και τόσοι απεργοί σε κάθε χώρο δουλειάς ορθώνουν το δικό τουςΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε από τις υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, οι οποίες, αφού νομιμοποίησαν την βαρβαρότητα συμμετέχοντας στο διάλογο – απάτη με τους εργοδότες, καταφεύγουν σήμερα στις δικαστικές αίθουσες του ΣτΕ και όχι στους αγώνες για να αντισταθούν στα βάρβαρα μέτρα.
Η λογική της ανάθεσης του« αγώνα » σε εκπροσώπους χρεοκόπησε. Η συγκρότηση και η αυτοοργάνωσή μας είναι απαραίτητη στη μάχη που έχουμε να δώσουμε.
Μια μάχη σε βάθος και διάρκεια, που στόχο και προοπτική θα έχει την συνολική ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

ü Συνεχίζουμε τον αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής μας.
ü Γιατί δεν νικά αυτός που έχει δίκιο, αλλά αυτός που αγωνίζεται γι΄ αυτό!

                                                      

Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Την άποψή σας να τη βράσουμε!
Η ανεργία, πληγή και παιδεμός του τόπου,
θα λείψει μοναχά τη μέρα όπου θα μπείτε εσείς σε ανεργία!

                                                                                                      (Μπερτολτ Μπρέχτ,1930)
 Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: 22% το ποσοστό της ανεργίας στις αρχές του 2012, δηλαδή πάνω από  1.000.000 άνεργοι. Μέσα σε αυτούς δεν μετριούνται οι νεοεισερχόμενοι στη δουλειά, οι ανασφάλιστοι και οι υπό-απασχολούμενοι.
Πάνω από 1.000 απολύσεις προστίθενται κάθε μέρα στη μαύρη λίστα, ενώ μειώνονται οι ''τυχεροί'' άνεργοι που λαμβάνουν το επίδομα ελεημοσύνης των 359. Μια μαύρη λίστα  εφιαλτική, γιατί αφορά ανθρώπινες ζωές,  ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα, το νοίκι. Ανθρώπους που δεν μπορούν να επιβιώσουν.
Η ανεργία  αποτελεί δομικό στοιχείο του καπιταλισμού. Ανάλογα με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου αυξάνεται ή μειώνεται και λειτουργεί ως μέσο πίεσης και εκφοβισμού  για να δέχονται οι εργαζόμενοι τις περικοπές μισθών, τη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, τις πιο άθλιες συνθήκες δουλειάς. Η απλήρωτη εργασία για πολλούς μήνες είναι πια καθεστώς.
Σήμερα, με τους νόμους που ψηφίστηκαν διαλύεται κάθε έννοια αξιοπρεπούς εργασίας και αμοιβής. Η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, η μείωση του κατώτατου μισθού σε συνδυασμό με την αύξηση της ανεργίας και την όλο και πιο ελαστικοποιημένη εργασία δημιουργούν συνθήκες γενικευμένης επισφάλειας και φέρνουν ανέργους και εργαζόμενους μόνους και απροστάτευτους αντιμέτωπους με την ασυδοσία και τους εκβιασμούς των αφεντικών.
Η κατάσταση αυτή θέτει από μόνη της το ερώτημα: Πως απαντάμε, εμείς οι άνεργοι, οι απολυμένοι, οι υποαπασχολούμενοι, οι απλήρωτοι, στις νέες συνθήκες δουλείας; Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι όσο υπάρχει καπιταλισμός θα υπάρχει και ανεργία και η ανατροπή του είναι η μόνη ριζική λύση. Βαδίζοντας σε αυτό το δρόμο, δεν μπορούμε  να ψάξουμε τις λύσεις ο καθένας μόνος του ούτε να αφήσουμε για άλλη μια φορά τις τύχες μας στους εργατοπατέρες κάθε χρώματος που νοιάζονται μόνο για τις σφραγίδες και όχι για τις ζωές μας. Οι συλλογικές και αδιαμεσολάβητες διαδικασίες είναι αυτές που θα μας βοηθήσουν να αντιμετωπίσουμε τα αδιέξοδα, τους εκβιασμούς και την κοινωνική απομόνωση. Η συνειδητοποίηση της ταξικής μας θέσης, η αυτό-οργάνωση μας μέσα από επιτροπές, πρωτοβουλίες, συλλογικότητες να αποτελέσουν τα όπλα του αγώνα μας.
Απαιτούμε άμεσα :
·            Δικαίωμα στη δουλειά για όλους με αξιοπρεπείς όρους.  
·            Επίδομα για όλο το διάστημα της ανεργίας που να καλύπτει τις ανάγκες μας, χωρίς     όρους και προϋποθέσεις. Προσμέτρηση του χρόνου ανεργίας στα συντάξιμα χρόνια.
·            Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όλων των ανέργων, κατάργηση του ορίου των ενσήμων για την σφράγιση των βιβλιαρίων.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  23 ΜΑΡΤΙΟΥ 7:30 ΜΜ. ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ
(ΕΝΑΝΤΙ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ)
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΤΟΥ ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΛΕΟΝ ΝΤΕ ΑΡΑΝΟΑ «ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΜΕ ΛΙΑΚΑΔΑ»
Η ΤΑΙΝΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΗΓΜΑ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ, ΔΕΝ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ.
ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ  30 ΜΑΡΤΙΟΥ
Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΆΡΤΑΣ ΚΑΛΕΙ ΟΛΟΥΣ ΣΕ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 8:00 ΜΜ. ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΙΛΚΙΣ


Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Εκδήλωση: Απεργοί από την "Ελληνική Χαλυβουργία" και την "Ελευθεροτυπία"

 
“Δεν νικά αυτός που έχει δίκιο, αλλά αυτός που αγωνίζεται γι’αυτό !”

Αυτοί με τα μνημόνια, την ανεργία, τις απολύσεις, την λιτότητα, τα χαράτσια, την παραπληροφόρηση. την τρομοκρατία…
Με τους αφεντάδες τους.
Εμείς με την ζωή, την αξιοπρέπεια, τον αγώνα, την αλληλεγγύη, την αντίσταση…
                                                                          Με το δίκιο του λαού.
   
   Αυτοί κάνουν την δουλειά τους. Παπανδρέου, Σαμαράς, Καρατζαφέρης και όλοι οι παρατρεχάμενοί τους, σαν σύγχρονοι δοσίλογοι ξεπουλάνε το λαό και τη χώρα για να εδραιώσουν και μεγαλώσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου, των διεθνών τοκογλύφων, των τραπεζιτών, των αφεντικών τους.
 Δίνουν τα πάντα. Χρησιμοποιούν όλα τα μέσα. Τρομοκρατούν και καταστέλλουν.
 Και ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ.
 Απέναντι σ΄ αυτή την επίθεση, ο λαός για άλλη μια φορά δεν πτοήθηκε. Βγήκε στους δρόμους. Εκατοντάδες χιλιάδες σ΄ όλη την Ελλάδα. Από το Σύνταγμα ως την Αριστοτέλους και από το Ηράκλειο ως την Κέρκυρα. Έσπασε το φόβο της κρατικής τρομοκρατίας, προχώρησε σε απεργίες, διαδηλώσεις, καταλήψεις δημόσιων κτιρίων. Παρά τους τόνους χημικών δεν διαλύθηκε και συγκρούστηκε με τις δυνάμεις καταστολής.

 Μια φωτιά καίει τις πύλες της ¨¨Ελληνικής Χαλυβουργίας¨ για πάνω από εκατό μέρες. Μια φωτιά που ζεσταίνει τις χούφτες των απεργών χαλυβουργών, μα και τις καρδιές των εργαζόμενων, των ανέργων, των νέων, όλων των καταπιεσμένων.
 Μια φωτιά που οι σπίθες της άρχισαν να απλώνονται και σ΄ άλλους εργασιακούς χώρους. Στην ¨Ελευθεροτυπία¨, στον ¨Αλτερ¨, στην ¨3Ε  Εκτυπωτική¨, στο εργοστάσιο ¨ΛΟΥΚΙΣΣΑ¨, στα νοσοκομεία και αλλού.
 Οι αγώνες αυτοί δείχνουν το δρόμο που πρέπει να χαράξουμε. ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ. Ενάντια στις ψευδαισθήσεις μας, τις αυταπάτες και τους φόβους μας.

 Να μεταδώσουμε τη φωτιά που άναψε στην Χαλυβουργία!
 Να οικοδομήσουμε ένα πλατύ, μαζικό ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στην επίθεση κράτους – Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. – κεφαλαίου.

 Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΡΤΑΣ, προσπαθώντας να ενισχύσει αυτή την κατεύθυνση, διοργανώνει εκδήλωση συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον αγώνα των απεργών.

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ : ΄΄ Ο αγώνας των απεργών της Χαλυβουργίας΄΄



ΚΑΤΩ ΤΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
ΚΑΙ Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Το χρεωκοπημένο πολιτικό σύστημα, άνοιξε την πόρτα της εξαθλίωσης για χιλιάδες συνανθρώπους μας. Για να αποφύγει την δική του κατάρρευση, με εντολή των ΔΝΤ, Ε.Ε., τραπεζιτών και βιομηχάνων, οδηγεί με τον πιο βίαιο και απάνθρωπο τρόπο το σύνολο της κοινωνίας σε οικονομικό αδιέξοδο, ηθική κατάρρευση και κοινωνικό αποκλεισμό.
 Τα βάρβαρα μέτρα που υλοποιεί με τρομοκρατικό τρόπο η διορισμένη κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ με την στήριξη της Μπακογιάννη, τα χαρακτηρίζει μέτρα για την ‘’σωτηρία της χώρας’’. Αλήθεια, πως είναι δυνατόν να σωθεί η χώρα, όταν ο λαός της οδηγείται στην καταστροφή; Δύο χρόνια τώρα με την απειλή της ‘’χρεωκοπίας’’, συμπιέζουν μισθούς και μεροκάματα, διαλύουν εργασιακές σχέσεις, ασφαλιστικά δικαιώματα, παιδεία, υγεία, διογκώνουν φόρους και βάζουν εξοντωτικά χαράτσια.
 Είναι τόσο ανάλγητη, ωμή και έντονα ταξική (υπέρ του κεφαλαίου) αυτή η πολιτική, που οδηγεί στην εξαθλίωση δεκάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες, χωρίς στέγη, ρεύμα, φάρμακα, στοιχειώδη διατροφή.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι εργοδότες έχουν αποθρασυνθεί. Ασύδοτοι απολύουν αβέρτα, κλείνουν επιχειρήσεις για να μεταφέρουν σε άλλους τομείς, πιο κερδοφόρους, τις δραστηριότητές τους, αρνούνται να καταβάλλουν δεδουλευμένα, καταπατούν συλλογικές συμβάσεις, επιβάλλουν εκ περιτροπής ή μερική εργασία, κατεβάζουν τους μισθούς στο μισό.
Ελληνική Χαλυβουργία, Λουκίσσας, 3Ε, ALTER, Ελευθεροτυπία, NOTOS, Ερρίκος Ντυνάν, Κατσέλης, Γερολυμάτος, Χατζής. Και  ΒΙ.Κ.Η.,ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΑΡΤΑΣ, ΑΡΤΑΙΚΗ ….. Ατέλειωτος ο κατάλογος. Παντού τα ίδια. Θέλουν τους εργαζόμενους απλά εργαλεία, υποταγμένους και ανοργάνωτους.
Όμως, αυτή η βαρβαρότητα ξυπνάει μαζικά τις λαϊκές-εργατικές συνειδήσεις.
Φωτεινό παράδειγμα ο αγώνας των χαλυβουργών που κρατά πάνω από 80 μέρες. Σε ένα εργοστάσιο, που ενώ η παραγωγή αυξήθηκε το τελευταίο χρόνο, ο εργοδότης εκβιάζει τους εργάτες με απολύσεις. Στόχος να αποδεχτούν να λειώσουν στο καμίνι με λιγότερα λεφτά βγάζοντας την ίδια παραγωγή σε λιγότερες μέρες. Πάνω απ’ όλα το κέρδος!
 Και οι αγώνες καθημερινά ξεσπούν αυθόρμητα. Γέννημα της οργής και της ανάγκης. Σε χώρους δουλειάς και σε γειτονιές χιλιάδες λαού και εργαζόμενοι, παίρνουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια. Υπερασπίζονται το παρόν και το μέλλον τους, το ταξικό τους συμφέρον. Κόντρα στους ξεπουλημένους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ που κάθονται στο τραπέζι του ψευτοδιαλόγου με τον ΣΕΒ – εργοδοσία με σκοπό να καταργήσουν ότι έχει απομείνει όρθιο (κατώτατος μισθός, 13ος και 14ος μισθός, τριετίες, κλπ).Χτίζουν δεσμούς συμπαράστασης και αλληλεγγύης κόντρα στην απομόνωση και το φόβο που θέλει να επιβάλει το σύστημα.
Χρόνια τώρα, ‘’συνδικαλιστές’’, πολιτικάντηδες ‘’σοσιαλιστές’’ και ‘’αριστεροί’’, λεηλάτησαν συνειδήσεις, εξαπάτησαν προσδοκίες, έβαλαν στο περιθώριο τον άνθρωπο.
Δεν αναθέτουμε πια σε κανέναν το μέλλον μας, τη ζωή, την επιβίωσή μας! 

ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ  : ΄΄ Ο αγώνας των απεργών της Χαλυβουργίας΄΄
ΠΡΟΒΟΛΗ  ΒΙΝΤΕΟ        
                                                          ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΓΕΝΑΡΗ – ΩΡΑ 7,00 μ.μ.
                                      Στο στέκι της ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΑΡΤΑΣ ( αρχαίο θεατρο)